ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ;

 

 

Οι πράξεις μας είναι όντως αποφασεις δικές μας ή γιατί έτσι πιστεύουμε ότι πρέπει να κάνουμε;

Μήπως γιατί αν δεν κάνουμε κάτι, δεν θα έχουμε φίλους; Μήπως για να μη χάσουε την εύνοια των καθηγητών μας; Μήπως γιατί έτσι κάνουν όλοι;

 

 

Αν εξετάσουμε με αυστηρότητα τον εαυτό μας, θα παρατηρήσουμε ότι ο περίγυρος μας παρασύρει.
Συχνά κάνουμε ή λέμε πράγματα που για χάρη των φίλων, ή για να μην είμαστε εμείς οι παράταιροι, τα πράττουμε αλλά στην ουσία δεν τα θέλουμε ή δεν μας κάνουν καλό.

Κάποιος που είχε την δύναμη να αντιταχθεί στην γνώμη των πολλών και να κάνει αυτό που αποφάσισε ο ίδιος, πηγαίνοντας ενάντια στο ιδεολογικό ρεύμα της εποχής το οποίο δέχονταν χιλιάδες άλλοι άνθρωποι, μας λέει:
Αυτοί που σας λένε να κάνετε κάτι, όχι γιατί πραγματικά το πιστεύουν αλλά γιατί φοβούνται να πάνε κόντρα στους υπόλοιπους, στην πραγματικότητα δεν θέλουν το καλό σας αλλά το να αρέσουν αυτοί στους άλλους.
Με άλλα λόγια, είναι πολλοί αυτοί που μας μεταδίδουν ιδέες και ιδεολογίες, γνώμες και απόψεις όχι καθαρά δικές τους αλλά γιατί έτσι  κάποιοι άλλοι τους λένε να μας πουν ή γιατί έτσι τους δίδαξαν και οι ίδιοι δεν σκέφτονται παραπέρα.


Αυτός που τα είπε όλα αυτά είναι ο απόστολος Παύλος σε επιστολή του προς τους Γαλάτας (ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Ϛ´ 11 - 18, την οποία θα βρείτε να διαβάσετε και στο κάτω μέρος της σελίδας του μπλογκ αυτού.

Ούτε ο Χριστός ούτε οι Απόστολοι δίστασαν να χτυπήσουν τρωτά και λανθασμένα σημεία της πίστης της εποχής εκείνης. Στον Θεό δεν αρέσουν τυπικότητες, ακόμα και θρησκευτικές, όταν απλά εξυπηρετούν τους ανθρώπους και δεν έχουν πνευματικότητα. Γι' αυτό τα έσπασε ο Ιησούς μέσα στον Ναό των Ιεροσολύμων όταν είχε καταντήσει οίκος εμπορίου και γι' αυτό ο απόστολος Παύλος είπε πως η περιτομή ή η ακροβυστία δεν έχουν από μόνες τους σημασία αλλά οι ίδιες οι πράξεις και πίστη των ανθρώπων.
Και τόνισε: Αυτοί που σας λένε (σε σας τους Χριστιανούς) να περιτέμνεστε (κατά την συνήθεια των Εβραίων) δεν σας διδάσκουν έτσι γιατί το πιστεύουν αλλά γιατί έτσι πρέπει να πουν για να τα έχουν καλά με τους Εβραίους και να μην διωχθούν από αυτούς. Απόδειξη; Ότι και αυτοί που περιτέμνονται δεν κρατούν τον νόμο του Μωυσή! Άρα, αυτά που λένε δεν τα πιστεύουν ούτε οι ίδιοι, απλά τους βολεύουν να τα λένε και να τα κάνουν από αδυναμία ψυχής.

 

Θέλει δύναμη ψυχής, χαρακτήρα και μεγάλο θάρρος το να μπορούμε να αντιταχθούμε στην γενική γνώμη των ανθρώπων, ειδικά όταν έχεις απέναντί σου μια πολυάριθμη φυλή να σε απειλεί.

Να ποια είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΝΩΜΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΗΣ:
Όχι το να συμφωνούν οι άλλοι μαζί σου αλλά να έχεις το θάρρος εσύ να πιστεύεις αυτό που αποφάσισες.
Ο ίδιος ο Θεός το δέχεται αυτό. Μας αφήνει ακόμα και να απομακρυνθούμε από Αυτόν ψάχνοντας να βρούμε την αυθεντική Αλήθεια αντί για την βολική εκείνη και κίβδηλη αλήθεια που κάποιοι γονείς, παππούδες ή η κοινωνία η ίδια μας δίδαξε. Ξέρει ότι όταν απομακρυνόμαστε με αυτόν τον σκοπό, κάποτε θα ξαναγυρίσουμε κοντά Του και ...μας προσέχει, μας φροντίζει, μας προστατεύει, μας περιμένει. Με ανοιχτή αγκαλιά. Χωρίς εκδίκηση γιατί φύγαμε. Ήξερε ότι θέλαμε να αποδεσμευτούμε από τυπικότητες και ψευδότητες της δήθεν πίστης ή μιας δήθεν καλής συμπεριφοράς που μας δίδαξαν οι μεγαλύτεροι χωρίς ούτε οι ίδιοι να την πιστεύουν.

Τέτοιοι αναζητητές πρέπει να γίνουμε. Αυτή είναι η πραγματική ελευθερία πίστης και έκφρασης!
Όχι να οργανώνουμε πορείες στην Αθήνα και να τα σπάμε! Έχουμε αναρωτηθεί για χάριν ποιανού ενεργούμε έτσι; Γιατί πραγματικά πιστεύουμε ότι έτσι είναι το σωστό ή γιατί απλά κάποιοι άλλοι μας έδωσαν την εντολή και εμείς, σαν πειθήνια όργανά τους υπακούμε; Σε ποιους υπακούμε; Το σκεφθήκαμε;

Και ακόμα: καπνίζουμε γιατί το θέλουμε ή γιατί έτσι κάνουν όλοι οι φίλοι μας και δεν θέλουμε να πάμε κόντρα στο ρεύμα; Ξενυχτάμε με λάθος παρέες από φόβο ότι αν καθίσουμε σπίτι ή συχνάζουμε σε σοβαρότερα μέρη ή επιλέξουμε καλύτερους φίλους κάποιοι θα μας χαρακτηρίσουν ΨΩΝΙΑ; Βρίζουμε και χρησιμοποιούμε κατά κόρον την γνωστή λέξη "μ...α" για να μην μας πουν ξενέρωτους; Μήπως δεν τολμάμε ούτε στην Εκκλησία να πάμε, ούτε τον σταυρό μας να κάνουμε για τους ίδιους λόγους;

Η θρησκεία μας είναι γεμάτη ελεύθερα πνεύματα. Κρίμα που δεν το βλέπουμε. Κρίμα που δεν τους ακούμε και που θεωρούμε ντροπή να τους μιμηθούμε. Ας κάνουμε τουλάχιστον μια προσπάθεια να σκεφθούμε λίγο βαθύτερα, καλύτερα και πιο ελεύθερα και ανεξάρτητα από το τι θα πουν οι άλλοι.

Για χάρη του εαυτού μας. Για να γίνουμε εμείς όντως ελεύθεροι. Για να αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας. Τον πραγματικό μας εαυτό.

ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ   ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ.